ile zarabia się w banku spółdzielczym

6) komórka ds. zgodności – funkcjonujące w Banku w ramach obowiązującej struktury organizacyjnej Stanowisko kontroli wewnętrznej i ryzyka braku zgodności. § 3 1. Zasady uwzględniają treść norm zawartych w Kodeksie Etyki Bankowej oraz Kanonie Dobrych Praktyk Rynku Finansowego, do których przestrzegania obowiązany jest zarówno 2. Rozmowa kwalifikacyjna w banku — pytania i odpowiedzi [+ scenka sprzedażowa] Podczas rozmowy kwalifikacyjnej do banku możesz spodziewać się szczegółowych pytań o informacje, które zawarłeś w CV — m.in. o Twoje umiejętności, zakres obowiązków na poprzednich stanowiskach czy wykształcenie. Poniżej znajdziesz przykładowe Średnie wynagrodzenie dyrektora banku wynosi około 20 000 złotych miesięcznie, podczas gdy inni pracownicy sektora finansowego zarabiają średnio około 8 000 złotych. Zarobki dyrektorów banków mogą się znacznie różnić w zależności od wielu czynników, takich jak wielkość banku, doświadczenie, stanowisko czy lokalizacja. W przypadku wypowiedzenia przez bank spółdzielczy umowy zrzeszenia bank zrzeszający, na pisemne żądanie banku spółdzielczego zgłoszone do dnia upływu terminu wypowiedzenia, jest obowiązany zapewnić wykonywanie czynności, o których mowa w art. 19 ust. 2, na rzecz banku spółdzielczego za określoną w odrębnej umowie odpłatnością odpowiadającą charakterowi tych czynności Ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji. Banki w Polsce działają jako banki komercyjne, banki spółdzielcze oraz banki państwowe. Zasady organizacji, działalności oraz zrzeszania się banków spółdzielczych, jak również działalności oraz nonton film a quiet place 2018 bahasa indonesia. Spis treści Bank komercyjny a spółdzielczy - najważniejsze informacje Bank komercyjny a spółdzielczy - najważniejsze różnice Bank komercyjny a spółdzielczy - oferta banków Bank komercyjny a spółdzielczy - gdzie otrzymasz korzystniejsze oprocentowanie kredytu? Bank komercyjny a spółdzielczy - co wybrać? Bank komercyjny a spółdzielczy – opinie Bank komercyjny a spółdzielczy - co jeszcze warto wiedzieć? Pod względem zakresu usług bank komercyjny a spółdzielczy niewiele się od siebie różnią. Podstawową różnicą między tymi instytucjami jest zasięg działania – banki komercyjne obsługują klientów z całego kraju, natomiast spółdzielcze działają lokalnie. Sprawdź, co jeszcze różni te instytucje oraz co lepiej wybrać – bank spółdzielczy czy komercyjny. Bank komercyjny a spółdzielczy - najważniejsze informacje Rynek bankowy w Polsce tworzą dwa rodzaje instytucji: banki komercyjne i spółdzielcze. Z usług jednych i drugich możesz zatem skorzystać, jeśli chcesz np. założyć konto bankowe lub zaciągnąć kredyt gotówkowy. Zarówno banki komercyjne, jak i spółdzielcze działają w oparciu o regulacje zawarte w Prawie bankowym, podlegają także tej samej kontroli Komisji Nadzoru Finansowego, a gromadzone przez nich środki od klientów objęte są gwarancją Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Choć oba rodzaje instytucji są bankami, nie bez przyczyny mają nieco inną nazwę. Dzieli ich bowiem całkiem sporo różnic, dotyczących m. in. formy własności, zasięgu działania, a nawet sposobu obsługi klientów. Warto wiedzieć! Usługi bankowe w Polsce oferują nie tylko banki komercyjne i spółdzielcze, ale także SKOK-i, czyli Spółdzielcze Kasy Oszczędnościowo-Kredytowe. Choć instytucje te także podlegają nadzorowi KNF, nie są bankami i nie muszą przestrzegać przepisów Prawa bankowego. Mają jedynie prawo świadczyć wybrane usługi bankowe. Pomimo podobnej nazwy SKOK-u nie należy zatem mylić z bankiem spółdzielczym. Bank komercyjny – definicja Zgodnie z ogólną definicją bank komercyjny jest przedsiębiorstwem prywatnym, który czerpie dochody z tytułu świadczenia usług bankowych. Funkcjonuje zatem na zasadach rynkowych, a jego działalność nastawiona jest na maksymalizację zysków. Bank spółdzielczy – definicja Chcąc wyjaśnić, co to jest bank spółdzielczy, najprościej powiedzieć, że jest to instytucja świadcząca usługi bankowe, która jednocześnie jest spółdzielnią. Banki spółdzielcze w Polsce nie działają bowiem w formie spółki akcyjnej jak banki komercyjne, lecz są spółdzielniami. Sprawdź: Banki w Polsce - poznaj najpopularniejsze banki komercyjne i państwowe w Polsce Bank komercyjny a spółdzielczy - najważniejsze różnice Forma prawna i forma własności to nie jedyne różnice dzielące bank komercyjny a spółdzielczy. Bank komercyjny a spółdzielczy - zasięg usług Funkcje banku komercyjnego i spółdzielczego są podobne, ponieważ obie instytucje przyjmują depozyty, udzielają kredytów oraz pełnią funkcję płatniczą. To, co dzieli banki spółdzielcze a komercyjne, to sposób świadczenia takich usług oraz zasięg działania. Banki spółdzielcze działają lokalnie i dlatego często w ich nazwach widnieje także nazwa danej miejscowości np. Bank Spółdzielczy w Oleśnicy, Bank Spółdzielczy w Kielcach, czy Bank Spółdzielczy w Skierniewicach. Każdy z nich ma w związku z tym ofertę przygotowaną z myślą o potrzebach swoich udziałowców wywodzących się z danej społeczności, czyli lokalnych przedsiębiorców, rolników, czy rzemieślników. Ponieważ głównym celem banków spółdzielczych jest działanie na rzecz swoich członków, ich klienci mogą liczyć na indywidualne traktowanie, a więc także na elastyczne warunki korzystania z poszczególnych usług. Banki komercyjne działają zupełnie inaczej. Jak sama nazwa wskazuje, świadczą one usługi komercyjne – co to znaczy? Że ich działalność nastawiona jest na zysk, a więc oferowane przez nie usługi z założenia mają przynosić im konkretne korzyści finansowe. Ponieważ swoim zasięgiem obejmują cały kraj, ich cechą charakterystyczną jest ujednolicona oferta skierowana do klienta masowego, w której nie ma miejsca na indywidualne podejście. Bank komercyjny a spółdzielczy - forma prawna Banki komercyjne działają w formie spółek akcyjnych, a więc podlegają nie tylko przepisom Prawa bankowego, ale także Kodeksu spółek handlowych. Z kolei banki spółdzielcze są spółdzielniami, zatem prowadzą działalność w oparciu o nieco inne przepisy: Prawa bankowego, Prawa spółdzielczego oraz Ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających. Bank komercyjny a spółdzielczy - akcjonariusze i kapitał banków Akcjonariuszami większości banków komercyjnych w Polsce są inne instytucje finansowe. Zazwyczaj tylko niewielka ilość akcji jest w posiadaniu akcjonariuszy indywidualnych. Największy wpływ na działalność banku komercyjnego ma akcjonariusz główny posiadający największą liczbę akcji. W przypadku wielu banków komercyjnych w Polsce jest nim bank zagraniczny lub inna zagraniczna instytucja finansowa. Tylko w kilku bankach komercyjnych dominuje polski kapitał – w PKO BP (głównym akcjonariuszem jest Skarb Państwa) oraz Pekao SA (głównym akcjonariuszem jest PZU). Banki spółdzielcze w Polsce mają w 100% polski kapitał. Ich udziałowcami są spółdzielcy, którymi mogą być wyłącznie osoby fizyczne. Co ważne, każdy udziałowiec ma taki sam wpływ na działalność banku bez względu na liczbę posiadanych udziałów. Dowiedz się więcej: Jak wziąć kredyt - jakie warunki należy spełnić, by zdobyć kredyt? Bank komercyjny a spółdzielczy - oferta banków Na pierwszy rzut oka oferty bank spółdzielczy a bank komercyjny niewiele się od siebie różnią. Oba rodzaje instytucji oferują bowiem prowadzenie rachunków, udzielają kredytów gotówkowych i kredytów hipotecznych, a także przyjmują depozyty w postaci lokat bankowych. Bank komercyjny a spółdzielczy - kredyt gotówkowy W ofercie większości banków komercyjnych dla klientów indywidualnych proponowany jest jeden, standardowy kredyt gotówkowy na dowolny cel, który można zaciągnąć bez zabezpieczeń w kwocie do około 200 tys. zł, a jego spłatę rozłożyć na okres do 10 lat. Poszczególne oferty różnią się głównie kosztami zaciągnięcia zobowiązania. W bankach spółdzielczych oferta kredytów gotówkowych jest znacznie szersza. Przykładowo w Grupie BPS dostępne są ich 4 rodzaje: Bezpieczna Gotówka, Kredyt Odnawialny, Kredyt Inwestycja oraz Kredyt Ekologiczny. Każdy z nich różni się wieloma parametrami, dlatego łatwiej dopasować produkt do swoich potrzeb. W większości przypadków jednak kredyty gotówkowe w bankach spółdzielczych są oferowane w niższej kwocie i na krótszy okres niż w bankach komercyjnych oraz z reguły wymagają zabezpieczenia. Bank komercyjny a spółdzielczy - kredyt hipoteczny Oferta kredytów hipotecznych w bankach komercyjnych i spółdzielczych różni się warunkami kredytowania. Ze względu na mniejsze zasoby kapitałowe wiele mniejszych banków spółdzielczych wymaga bowiem od klientów znacznie większego wkładu własnego np. minimum 40%, gdy tymczasem w bankach komercyjnych jest on wymagany na poziomie 20%. Banki spółdzielcze z reguły też oferują krótszy okres kredytowania np. do 15 lat, podczas gdy w bankach komercyjnych spłatę zobowiązania można rozłożyć nawet na 30-35 lat. Bank komercyjny a spółdzielczy - oferta depozytów Banki komercyjne od dłuższego czasu mają bardzo ograniczoną ofertę lokat terminowych, ponieważ ich proponowanie klientom w dobie rekordowo niskich stóp procentowych jest dla nich nieopłacalne. W bankach spółdzielczych lokaty terminowe natomiast są cały czas dostępne i to w wielu opcjach do wyboru pod kątem okresu oszczędzania, waluty, wysokości oprocentowania, sposobu kapitalizacji odsetek itp. Bank komercyjny a spółdzielczy - gdzie otrzymasz korzystniejsze oprocentowanie kredytu? Bankowość komercyjna i spółdzielcza podlega tym samym przepisom, w tym również tym dotyczącym maksymalnej wysokości oprocentowania kredytu. Aktualnie więc w obu rodzajach instytucji nie przekracza ono 7,2%. Dopiero dogłębna analiza wszystkich kosztów zaciągnięcia zobowiązania pokazuje jednak, że tańsze są kredyty w bankach komercyjnych. Banki spółdzielcze zazwyczaj bowiem pobierają albo wysoką prowizję, albo przy jej zerowym poziomie rekompensują sobie ją dodatkowymi opłatami np. opłatą przygotowawczą, czy za ustanowienie zabezpieczenia. Bank komercyjny a spółdzielczy - co wybrać? Na pytanie, co lepiej wybrać – bank spółdzielczy czy komercyjny, odpowiedź nie jest prosta. Wszystko bowiem zależy od indywidualnych wymagań. Zaletą banków komercyjnych jest ich zasięg oraz większa dostępność – ich placówki znajdują się w niemal każdym mieście, a z ich usług można także skorzystać przez telefon lub Internet. Znacznie łatwiej także porównać oferty banków komercyjnych, ponieważ jest ich mniej (około 30 wobec ponad 530 spółdzielczych), a ich reklamy obecne są w niemal wszystkich mediach. Ze względu na skalę działalności i wykorzystywanie nowoczesnych technologii mogą także proponować niższe ceny usług. Chcąc poznać ofertę lokalnego banku spółdzielczego, z reguły należy udać się do placówki. Banki takie rzadko reklamują się w mediach, a jeśli już to najczęściej lokalnie. Wizyta w oddziale jest zwykle niezbędna także przy zakładaniu konta, czy ubieganiu się o kredyt i zazwyczaj wiąże się z większym zakresem formalności niż w banku komercyjnym. W banku spółdzielczym możesz jednak liczyć na indywidualne traktowanie, a więc możliwość dostosowania warunków świadczenia usługi do Twoich potrzeb. Kliknij i sprawdź: Pożyczka w Alior Banku - sprawdź aktualne porównanie ofert Alior Banku Bank komercyjny a spółdzielczy – opinie Choć banki komercyjne i spółdzielcze proponują dokładnie te same usługi i podlegają podobnym regulacjom prawnym oraz nadzorowi KNF, większym zaufaniem cieszą się instytucje komercyjne. Jako duże podmioty mające w całym kraju rozbudowaną sieć placówek i bankomatów zapewniają klientom większy komfort i poczucie bezpieczeństwa. Ze względu na efekt skali i większy kapitał proponują także tańsze i nowocześniejsze usługi. Banki spółdzielcze są atrakcyjniejsze dla wąskiej grupy klientów, którzy szukają korzystnych rozwiązań na poziomie lokalnym np. produktów kredytowych wspierających ich działalność gospodarczą lub rolniczą. Bank komercyjny a spółdzielczy - co jeszcze warto wiedzieć? Jedną z najistotniejszych różnić dzielących bank spółdzielczy a bank komercyjny jest skala działalności, która wynika w dużej mierze z wielkości posiadanego kapitału. Trudno bowiem porównywać zasoby finansowe banku Pekao, czy ING z zasobami banku spółdzielczego z małej miejscowości. Takie lokalne banki spółdzielcze z kapitałem nieprzekraczającym 5 mln euro mają ustawowy obowiązek się zrzeszać. W Polsce działają dwa takie zrzeszenia banków spółdzielczych – Grupa BPS (w jej skład wchodzą 202 banki spółdzielcze) oraz Spółdzielcza Grupa Bankowa SGB (zrzesza 355 podmiotów). Działające w grupie podmioty nie tracą swojej niezależności, jednak mogą liczyć na wsparcie kapitałowe i technologiczne innych członków oraz banków nadzorczych, co pozwala im skuteczniej konkurować z bankami komercyjnymi. Ile zarabiają pracownicy bankowości? Według raportu Sedlak&Sedlak mediana ich wynagrodzeń wyniosła w 2018 roku 6 000 złotych brutto. Co czwarta osoba otrzymywała poniżej 4 000 zł brutto. 25 proc. najlepiej zarabiających dostawało miesięcznie 9 350 zł brutto i więcej. Najmniej, bo 3000 zł brutto otrzymywali kasjerzy bankowi. Sedlak & Sedlak opublikował raport z Ogólnopolskiego Badania Wynagrodzeń w 2018 roku dotyczący pracowników bankowości. Najlepiej wynagradzane były osoby z województwa mazowieckiego – tam mediana płac wyniosła 7700 zł brutto, a w samej Warszawie – 8000 zł brutto. Na kolejnych miejscach znalazły się województwa: dolnośląskie ze średnią wypłatą rzędu 6 220 zł brutto i małopolskie ze stawką 6217 zł brutto. Dobre pensje czekały również na zatrudnionych w Katowicach (6800 zł brutto). Najniżej opłacani byli pracownicy województwa podlaskiego i lubelskiego. Jakie stanowiska były najbardziej intratne? Mediana pensji dyrektorów wyniosła 15 900 zł bruto, kierowników średnich zespołów 12 800 zł brutto, a małych zespołów 10000 zł brutto. Najmniej, bo 3558 wyniosła mediana płąc pracowników szeregowych. Młodsi specjaliści nie zarabiali dużo więcej, bo 4210, 25 proc. zarabiało poniżej 3400 zł brutto. Pensja specjalistów wynosiła 5400 zł brutto. Kasjerzy bankowi według raportu Sedlak&Sedlak otrzymywali najmniej, bo średnio 3000 zł brutto, niecałe 4000 zł brutto zarabiali doradcy klientów indywidualnych. Nieco ponad 6000 zł brutto stanowiła mediana wynagrodzenia analityka kredytowego. „Warto zwrócić uwagę, że pensje doradców różnią się w zależności od segmentu klienta. Różnica pomiędzy wynagrodzeniem doradcy klienta zamożnego i doradcy klienta indywidualnego wyniosła 2 800 zł”- podają autorzy badania. Wnioski w artykule pochodzą z Ogólnopolskiego Badania Wynagrodzeń. Autor: jm/ •25 lut 2015 12:18 Skomentuj (5) Ile zarabiają pracownicy banków? Średnio 5,5 tys. zł brutto miesięcznie - wynika z Ogólnopolskiego Badania Wynagrodzeń Sedlak&Sedlak. Jak podaje Sedlak&Sedlak, mediana wynagrodzeń w bankowości ogółem wyniosła w 2014 r. 5,5 tys. zł brutto miesięcznie. Połowa zatrudnionych w tej branży zarabiała od 3 550 do 9 200 zł, a pensja co dziesiątego pracownika nie przekraczała 2 620 zł. Interesują Cię biura, biurowce, powierzchnie coworkingowe i biura serwisowane? Zobacz oferty na Banki z przewagą kapitału zagranicznego płaciły swoim pracownikom o 30 proc. więcej niż banki polskie. Rozpiętość wynagrodzeń w bankach zagranicznych była zdecydowanie większa. Połowa pracowników zarabiała tam od 4 200 do 10 250 zł, podczas gdy w bankach krajowych od 2 900 do 7 500 zł. A konkretnie? Kto, ile dostaje za pracę w banku? Co drugi kasjer zarabiał w 2014 r. nie mniej niż 2 800 zł brutto miesięcznie. Przeciętna pensja specjalisty ds. obsługi klienta wyniosła natomiast 3 450 zł. Znacznie wyższe wynagrodzenia otrzymywali kierownicy zespołów i dyrektorzy departamentów: odpowiednio przeciętnie 8 800 i 21 400 zł brutto miesięcznie. Przeciętny pracownik szeregowy, aby zarobić miesięczną pensję dyrektora (16 tys. zł), musiałby pracować pięć miesięcy. W przypadku specjalisty byłoby to ponad trzy miesiące, a kierownik musiałby przepracować niespełna dwa miesiące. PODOBAŁO SIĘ? PODZIEL SIĘ NA FACEBOOKU Przepisy Kodeksu spółek handlowych określają, że członkowie rady nadzorczej mogą za pełnienie swoich funkcji otrzymywać wynagrodzenie. Wynagrodzenie członka rady nadzorczej musi zostać odpowiednio rozliczone przez podmiot, w którym funkcjonuje rada, na gruncie podatku dochodowego oraz składek członka rady nadzorczej jako koszt uzyskania przychoduZgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych wynagrodzenie wypłacane członkowi rady nadzorczej jest zaliczane do kosztów uzyskania przychodu podmiotu, w którym funkcjonuje rada nadzorcza. Dla ustalenia momentu powstania kosztu, czyli chwili, w której wydatek może być zaliczony do kosztów, należy odwołać się do art. 23 ust. 1 pkt 55 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, nie można uznać za koszt podatkowy wypłat i świadczeń niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do członka rady nadzorczej z tytułu pełnionej funkcji stanowi koszt uzyskania przychodu w podmiocie, w którym funkcjonuje rada nadzorcza, z chwilą jego wypłacenia lub postawienia do dyspozycji członka rady nadzorczej. Jak wynika z powyższych uwag, płatnikiem podatku dochodowego w tym przypadku jest spółka, w której funkcjonuje rada nadzorcza. Natomiast wynagrodzenie członka rady nadzorczej stanowi dla niego dochód z działalności wykonywanej osobiście. Stąd również składki ZUS od tych wynagrodzeń w części opłacanej przez płatnika, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu z chwilą ich opłacenia do członka rady nadzorczej a składki na ubezpieczenie społeczneWynagrodzenie członka rady nadzorczej z tytułu pełnionej funkcji, na podstawie art. 6 ust. 1 pkt. 22 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podlega obowiązkowi ubezpieczeń emerytalnego i rentowych. Co więcej, jeżeli członek rady nadzorczej podlega już takim ubezpieczeniom z tytułu innych umów bądź ma ustalone prawo do emerytury lub renty, nie traci prawa do ubezpieczenia z tytułu pełnienia funkcji członka rady przychodu będącego podstawą wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe członka rady nadzorczej z tytułu pełnionej funkcji zalicza się wynagrodzenie i kwotę podatku zapłaconego przez członka rady nadzorczejSkładki na ubezpieczenia są płacone przez członka rady nadzorczej i podmiot, w którym rada funkcjonuje w różnych częściach:ubezpieczenie emerytalne - dla każdego z nich po 9,76% podstawy wymiaru składekubezpieczenie rentowe - dla członka rady składka wynosi 1,5% wymiaru, dla płatnika wynosi 6,5% podstawy wymiaru podkreślić, że składki na ubezpieczenie wypadkowe i chorobowe nie są naliczane od wynagrodzenia członka rady od wynagrodzenia członka rady nadzorczej pobierana jest składka zdrowotna. Podstawę wymiaru tej składki stanowi wynagrodzenie członka rady nadzorczej pomniejszone o kwotę składki ubezpieczeń emerytalnego i rentowego. Od tak ustalonej podstawy obliczana jest składka zdrowotna w wymiarze 9% podstawy. Należy zaznaczyć, że składka ta jest pobierana również, gdy wynagrodzenie za pełnienie funkcji członka rady nadzorczej nie przekracza 200 zł. Składki na na Fundusz Pracy nalicza się, gdy podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynosi w przeliczeniu na jeden miesiąc co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę. Składki na na Fundusz Pracy nalicza się, gdy podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynosi w przeliczeniu na jeden miesiąc co najmniej minimalne wynagrodzenie za przypadku gdy składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe członka rady nadzorczej pochodzą z różnych źródeł, a zsumowane w przeliczeniu na okres miesięczny są wyższe lub równe minimalnemu wynagrodzeniu, składka na Fundusz Pracy również musi być opłacana. Wysokość tej składki wynosi 2,45% wymiaru składki obliczanej od podstawy takiej samej jak w przypadku składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Składek na Fundusz Pracy nie nalicza się, gdy członek rady nadzorczej osiągnął 55 lat w przypadku kobiet i 60 lat w przypadku mężczyzn. Wynagrodzenie członka rady nadzorczej a jego przychódWynagrodzenie otrzymywane przez członka rady nadzorczej z tytułu pełnionej funkcji stanowi dla niego przychód, którego źródłem na podstawie art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest działalność wykonywana ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych należy najpierw ustalić wysokość wynagrodzenia, mianowicie, czy przekracza ono 200 zł, czy sytuacji, gdy wynagrodzenie członka rady nadzorczej nie przekracza 200 zł, osoba pełniąca tę funkcję nie jest pracownikiem podmiotu, w którym funkcjonuje rada, wówczas jako płatnik pobiera on zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 17% przychodu. przychód nie jest pomniejszany o koszty jego uzyskania ani też o składki na ubezpieczenia społeczne ani podatek płatnik przekazuje do właściwego urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek. Co ważne, takiego dochodu członek rady nadzorczej nie ujawnia w zeznaniu natomiast wynagrodzenie z tytułu funkcji członka rady nadzorczej przekracza 200 zł, wówczas podmiot, w którym działa rada, jako płatnik pobiera zaliczkę na podatek dochodowy. Zaliczka jest pobierana zgodnie z zasadami zawartymi w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że płatnicy pobierają zaliczki na poczet podatku w wysokości 17% świadczenia pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodu oraz o potrącone przez płatnika ustalona zaliczka na poczet podatku dochodowego jest wpłacana na rachunek właściwego urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano na zakończenie roku obrotowego podmiot, który wypłacił członkowi rady nadzorczej wynagrodzenie z tytułu pełnionej funkcji, musi sporządzić oraz wysłać do urzędu deklarację PIT-4R oraz PIT-11. PIT-11 należy również przesłać członkowi rady wynagrodzenie członka rady nadzorczej z tytułu pełnionej funkcji musi zostać rozliczone przez podmiot, w którym rada funkcjonuje. Podmiot ten, który jest najczęściej spółką kapitałową, występuje wówczas w roli płatnika zobowiązanego do odprowadzania zaliczek na poczet podatku dochodowego, a w części również składek na ubezpieczenia społeczne. W 2013 r. miesięczne zarobki kasjera bankowego wynosiły średnio 2750 zł brutto. Więcej zarabiał doradca klienta (indywidualnego bądź detalicznego) – przeciętne wynagrodzenie na tym stanowisku wyniosło 3400 zł. Na mniej więcej 4500 zł mógł z kolei liczyć specjalista ds. sprzedaży produktów bankowych, a 200 zł więcej inkasował doradca klienta biznesowego. Analityk bankowy otrzymywał przeciętnie pensję w wysokości 5 tys. zł brutto. Wyższa płaca trafiała do kierownika oddziału – 5500 zł. A ile wyniosły zarobki dyrektora oddziału? W 2013 r. średnio 9 tysięcy miesięcznie brutto, a dokładniej od 6800 do 12765 zł. Skąd takie duże różnice? Wynagrodzenia w banku zależą od wielu czynników, od wielkości firmy i jej kapitału, wysokości premii, ale również od regionu (najwięcej zarabiają pracownicy banków w Warszawie, Wrocławiu i w Katowicach), wykształcenia pracownika oraz stażu pracy. Warto zwrócić uwagę, że powyższe zarobki to wysokości brutto. Ponadto są to średnie zarobki na wymienionych stanowiskach (mediana wynagrodzeń). W rzeczywistości zgodnie ze statystykami aż jedna trzecia wszystkich pracowników banków w 2013 r. zarabiała mniej niż 2,5 tys. miesięcznie (brutto). Na płace powyżej 10 tysięcy mogło liczyć zaledwie 10% osób zatrudnionych. W którym banku możemy liczyć na wyższe zarobki: w prywatnym czy należącym do Skarbu Państwa, a może w spółdzielczym? Oczywiście lepsze płace oferują banki prywatne – są one o ok. 15% wyższe. Mieliście przyjemność pracować w banku? Jeśli tak, to czy byliście zadowoleni ze swoich zarobków?

ile zarabia się w banku spółdzielczym